Ikusita, erdi ahaztuta eta ikusteke

2006an Fotogramas aldizkariak bere 60. urteurrena ospatzeko gehigarri berezi batzuk kaleratu zituen. Haietariko bat espainiar zineman zentratuta egon zen eta bere orrialdeetan leku egin zioten Frankismo osteko euskal zinegileei buruzko artikulu bati: “El pelotazo vasco”. Zuzendari horien pelikula asko eta asko ezezagunak egin zitzaizkidan.

Artikuluan aipatzen ziren filmen artean ikusita ditut, adibidez, Imanol Uriberen “Días contados” (1994); Alex de la Iglesiaren “El día de la bestia” (1995), “La comunidad” (2000), “Crimen ferpecto” (2004) eta “Los crímenes de Oxford” (2008); Juanma Bajo Ulloaren “Alas de mariposa” (1991) eta “La madre muerta” (1993); Enrique Urbizuren “La caja 507” (2002), eta Julio Medemen “La ardilla roja” (1993) eta “La pelota vasca” (2003).

Nahiko ahaztuak ditut, bestalde, Imanol Uriberen “Segoviako ihesa” edo “Mikelen heriotza” (1983), eta Medemen “Behiak” (1991), telebistan askotan eman dituzten arren. Ikusi ez ditudanen artean, artikuluan aipatzen ziren, esaterako, Ivan Zuluetaren “Arrebato” (1979), Eloy de la Iglesiaren “El sacerdote” eta “El diputado”, Jose Antonio Zorrillaren “El arreglo” (1983) edo Ana Diez nafarraren “Ander eta Yul” (1989).

Ikusteke ditut, bai. Beste kontu bat da aurkitzeko errazak izango ote diren.

 "Ander eta Yul" filmaren kartela.